"Έργο μπροστά από την εποχή του", "ένα μικρό αριστούργημα", "ένα από τα αρτιότερα -αν όχι το αρτιότερο- μονόπρακτο που γράφτηκε ποτέ από Αμερικανό συγγραφέα", είναι κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που αποδίδουν οι μελετητές στο Χιούι τού Ευγένιου ΟΝηλ. Γραμμένο το 1941, είναι το τελευταίο έργο του νομπελίστα Αμερικανού συγγραφέα, καρπός της ωριμότητάς του, πρωτοπόρο στη σύλληψη και τη δομή του. Στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου της συμφοράς στο κέντρο της Νέας Υόρκης, ένας αποτυχημένος τζογαδόρος, ο Έρι Σμιθ, προσπαθεί να πιάσει κουβέντα με τον νέο ρεσεψιονίστ για να περάσει τη νύχτα του. Όσο ο υπάλληλος σιωπά, τόσο ο Έρι μιλάει ακατάσχετα. Ο υπόκοσμος του Μπρόντγουεϊ, οι χαρτοπαίκτες, οι κολλιτσίδες, οι πόρνες πολυτελείας ζωντανεύουν μέσα από τις διηγήσεις τού Έρι, όπου το γέλιο συναντάει την απελπισία και η πραγματικότητα τη φαντασίωση.

Ο ΟΝηλ ενσωματώνει αριστοτεχνικά, στη μικρή φόρμα ενός μονόπρακτου, μοτίβα και τεχνικές γραφής που συναντάμε στα μεγάλης διάρκειας έργα του. Ένα εξαιρετικό κείμενο, από τα πιο σημαντικά του αμερικανικού ρεπερτορίου του 20ού αιώνα, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά στη χώρα μας.