Ο Ντεζιρέ, ο αγαπημένος πρωτότοκος γιος μιας ευκατάστατης οικογένειας Γάλλων εμπόρων από την ενδοχώρα της Νίκαιας, εθίζεται στις ουσίες σ’ ένα ταξίδι του στο Αμστερνταμ. Είναι αρχές της δεκαετίας του ’80 και η Γαλλία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μάστιγα των ναρκωτικών. Την ίδια ακριβώς περίοδο, το έιτζ εισβάλλει αιφνίδια στις ζωές χιλιάδων ανθρώπων και ανάμεσα στα θύματά του είναι και ο Ντεζιρέ, ο οποίος κολλάει τον ιό από μια μολυσμένη σύριγγα η πορεία του είναι προδιαγεγραμμένη και στην κατάβασή του στην Κόλαση συμπαρασύρει και την οικογένειά του, που θα στιγματιστεί ανεπανόρθωτα βιώνοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Ένα δεύτερο αφηγηματικό νήμα διατρέχει παράλληλα το βιβλίο: το χρονικό του ηρωικού αγώνα των επιστημόνων που ασχολήθηκαν πρώτοι με το έιτζ. Σε μικρά περιεκτικά κεφάλαια, ο Αντονύ Πασσερόν παρουσιάζει τα ορόσημα της ακάματης έρευνας που διεξήγαν κορυφαίοι επιστήμονες από το 1981 ως τα μέσα της δεκαετίας του 1990, προκειμένου να κατανοήσουν πρώτα απ’ όλα τον ιό και ακολούθως να τον αναχαιτίσουν και να τον θεραπεύσουν, εκριζώνοντας τον φόβο και την προκατάληψη απέναντι σε φορείς και ασθενείς.

Σαράντα χρόνια μετά τον θάνατο του Ντεζιρέ, ο συγγραφέας ανασκαλεύει το παρελθόν της οικογένειάς του μέσα από φωτογραφίες και φιλμάκια σούπερ-8, τα μόνα κειμήλια στα οποία επιβιώνει η μορφή του πρόωρα χαμένου θείου του. Στο μυθιστορηματικό του ντεμπούτο, ο Πασσερόν συνυφαίνει την οικογενειακή ιστορία με την κοινωνιολογική έρευνα, αποτυπώνοντας τις κοσμογονικές αλλαγές που προκάλεσε η ταυτοποίηση του ιού του έιτζ.