ΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

Αυτή η συλλογή άρθρων είναι το αποτέλεσμα μιας επιστημονικής συνάντησης που σχεδιάστηκε από κοινού από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και το Πανεπιστήμιο Κύπρου με θέμα "Γνωριμία με τον γείτονα μέσα από τη λογοτεχνία: Η Τουρκική λογοτεχνία στην Ελλάδα και την Κύπρο".

Η Ελλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος συνδέονται μεταξύ τους με μια πολυκύμαντη ιστορία, "μια κοινή ιστορία που διχάζει", η οποία από τον διαχωρισμό και την αποξένωση φτάνει ενίοτε μέχρι την προσέγγιση και τη συμπάθεια. Η γειτνίασή τους χαρακτηρίζεται από έντονα συναισθήματα που κυμαίνονται μεταξύ αγάπης και μίσους, τα οποία συχνά είναι αντιφατικά: "Μου αρέσει η τουρκική κουζίνα, αλλά μη μου μιλάς για τους Τούρκους!", "Οι Κύπριοι δεν είναι πραγματικοί Έλληνες / Τούρκοι - δεν μιλάνε μάλιστα καλά ελληνικά / τουρκικά!", "Οι Έλληνες έχουν πολύ ωραία μουσική, αλλά μην τους εμπιστεύεστε!", Εμείς οι Κύπριοι είμαστε πολύ καλύτερα οργανωμένοι από αυτούς τους Έλληνες / Τούρκοι... Είμαστε πιο πολύ Ευρωπαίοι... και ούτω καθεξής.

Ποια μορφή τέχνης μπορεί να δείξει καλύτερα όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα; Αναμφίβολα η λογοτεχνία, εν προκειμένω η τουρκική, γιατί μας οδηγεί με την ιδιαίτερη γλώσσα της και τον συμβολισμό της στο μέσον αυτού του κόσμου των μεγάλων αντιφατικών συναισθημάτων και μας δείχνει πόσο πολύ οι τρεις χώρες χαρακτηρίζονται επίσης από κοινά στοιχεία, παρά τις διαφορές τους. Μέσα από τη σύγχρονη τουρκική λογοτεχνία μπορεί κανείς να ανιχνεύσει τις προσπάθειες της τουρκικής κοινωνίας να αναμετρηθεί με το παρελθόν της και να προσδιορίσει το παρόν και το μέλλον της. Η τουρκική λογοτεχνία προσφέρει εικόνες της σύγχρονης τουρκικής πραγματικότητας διαφορετικές από αυτές που προσλαμβάνει κανείς από την επίσημη ιστοριογραφία ή από την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα.