Η Αμαρυλλίς η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι από κείνους τους ανθρώπους που όπως γράφει ο Ένγκαρ ’λλαν Πόε ονειρεύονται ξύπνιοι την ημέρα. Γι αυτό και είναι γνώστες και αποδέκτες πολλών πραγμάτων που διαφεύγουν απ αυτούς που ονειρεύονται μόνο στον ύπνο τους. Περιπετειώδης φύση και καλλιτεχνική ψυχή που δεν περνούσε τίποτα απαρατήρητο η ξώφαλτσα από τα ανήσυχα-περίεργα κι αδηφάγα μάτια της και την ευαίσθητη ψυχή της!

Από την παιδική της ηλικία ανακάλυψε τα "θέλω" της που ήταν η ζωγραφική και η ποίηση. Πολύπλευρό ταλέντο που εξέφραζε τον ορμητικό χείμαρρο των συναισθημάτων της μέσω της τέχνης η οποία δεν έχει φρένο είναι ελεύθερη και δεν μας προδίδει ποτέ. Αληθινό και παντοτινό της έρωτα την αποκαλούσε η Αμαρυλλίς. Σφοδρή επιθυμία και όραμά της ήταν να δημιουργήσει ένα δικό της ξεχωριστό καλλιτεχνικό στέκι -εργαστήρι- με ποικίλα καλλιτεχνικά δρώμενα "Πανσέληνος η αγάπη μου" θα το ονόμαζε και θα ήθελε να συμμετέχουν με το ίδιο πάθος ξεχωριστοί φίλοι που θα είχαν τον ίδιο κώδικα επικοινωνίας τις ίδιες ευαισθησίες κι αναζητήσεις. Λες και ήταν ταγμένη σε μια προσπάθεια να ξεπερνάει τον εαυτό της κάθε φορά καθώς είχε καταλάβει πως το κλειδί στις περισσότερες κλειδωμένες πόρτες βρισκόταν στα χέρια της ενώ η φράση "δεν μπορώ" δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό της.

Συνάντησε πολλούς πειρασμούς και προκλήσεις από τα πρώτα χρόνια της εφηβικής της ηλικίας, όμως κρατούσε γερά τα ινία μαθαίνοντας σιγά-σιγά να αντιστέκεται σ αυτό το ξέφρενο πολλές φορές πάρτι της ζωής και να δίνει εκείνη το ρυθμό του χορού της αφού από φύση και θέση της άρεσε να κολυμπάει σε αχαρτογράφητα νερά να βγαίνει νικήτρια και να παίρνει το έπαθλο του δυνατού. Αλλά γνώρισε και κάποιους εξαιρετικούς ανθρώπους που έγιναν εκλεκτοί κι αγαπημένοι φίλοι της και έπαιξαν καθοριστικό ρύπο στην πορείατης ζωής της "Ευτυχία είναι να εκπληρώνεις τα θέλω σου".