Το ξημέρωμα της 24ης Φεβρουαρίου 2022, σηματοδότησε το τέλος του κόσμου που γνωρίσαμε ως αποτέλεσμα της μεταπολεμικής διευθέτησης μετά την ήττα των δυνάμεων του Aξονα από τους Συμμάχους. Η Ρωσική Ομοσπονδία κήρυξε τον πόλεμο κατά της γειτονικής, ανεξάρτητης Ουκρανίας, προβάλλοντας έωλα και προσχηματικά επιχειρήματα, καταπατώντας κάθε αρχή διεθνούς δικαίου.

Η Δύση φάνηκε απροετοίμαστη για αυτή την εξέλιξη. Τα σημάδια ήταν μπροστά στα μάτια όλων, μα ελάχιστοι ήθελαν να τα δουν. Η Ρωσία με κάθε ευκαιρία από το 2001 και μετά, διατράνωνε την άποψή της πως νιώθει στενάχωρα σε αυτή την αρχιτεκτονική ασφάλειας και πως θα πρέπει να τροποποιηθεί έτσι ώστε να χωράει τις δικές της αυτοκρατορικές φιλοδοξίες στην Ευρασία. Με την κήρυξη του πολέμου, η Ρωσία δικαίωσε εκείνους που την κατέταξαν ως τον Νο 1 εχθρό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, αφύπνισε τις πολιτικές ηγεσίες και τις κοινωνίες της Δύσης, άλλαξε άρδην τον γεωπολιτικό χάρτη και έθεσε επί τάπητος την αλλαγή παραδείγματος στις σχέσεις της με την πλειονότητα των κρατών του προηγμένου κόσμου.

Αυτή η παραδοχή μάς υποχρεώνει να καταβάλουμε επιπλέον προσπάθειες στην κατανόηση της «μεγάλης άγνωστης» Ρωσίας και να μην αρκεστούμε στη λογοτεχνική-πολιτιστική εκδοχή της εικόνας της. Η Ρω-σία θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο πολύπλευρης μελέτης, προκειμένου να κατανοηθεί, για να μπορέσει η Δύση να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά και να οικοδομήσει μαζί της, στο μέλλον, σχέσεις καλής γειτονίας και συνεργασίας.