’πειρο σύμπαν, γενεσιουργός παράγοντας στη μοίρα των
ανθρώπων,
αστρική σκόνη η αρχή του παντός, σπέρμα ζώντων
οργανισμών.
Ο άνθρωπος μέσα στην ασημαντότητά του,
παράγοντας ανάδειξης
του μεγαλείου του, ιχνηλατεί την εξελικτική του
πορεία στο πέρασμα των χιλιετιών, αναγάγει τη
σοφία και την πνευματικότητά του
ως πρωτεύων στην πυραμίδα της ζωής.
Εντάσσεται κοινωνικά ως έλλογο ον σε έναν κόσμο
όπου καλείται πολλές φορές να ακυρώσει τον εαυτό
του για χάρη του συνόλου.
Η τεχνολογική πρόοδος αφήνει τα σημάδια της μέσα
από την εξάρτηση
του ανθρώπου από την ίδια τη λειτουργία της
τεχνολογίας.
Αν στην ευημερία ενός τεχνολογικού θαύματος,
θα βρει τελικά ο άνθρωπος την προσωπική του
ευτυχία;