Η ΜΕΤΑ-ΤΟΠΙΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΚ ΛΑΚΑΝ

Το 1981 ένας συνάδελφος από το Τμήμα Γερμανικών Σπουδών, γνωρίζοντας το ενδιαφέρον μου για τον Λακάν, με ενημέρωσε για την ύπαρξη ενός μικρού βιβλίου για τα γραπτά του τελευταίου που είχε κυκλοφορήσει πρόσφατα - Επιστροφή στον Φρόυντ: Η μετα-τόπιση της ψυχανάλυσης από τον Ζακ Λακάν (R?ckkehr zu Freud: Jacques Lacans Ent-stellung der Psychoanalyse, 1978). Έκτοτε, όποτε συνάδελφοι και φοιτητές μού έχουν ζητήσει να τους συστήσω κάποιο έργο που θα μπορούσε να τους χρησιμεύσει ως οδηγός στον λαβύρινθο των γραπτών του Λακάν, προτείνω το βιβλίο του Σάμιουελ Γουέμπερ θεωρώντας το ανώτερο από οτιδήποτε σχετικό έχει στη διάθεσή του ο αναγνώστης είτε στην αγγλική, είτε στη γαλλική, είτε στη γερμανική γλώσσα.
Gilbert D. Chaitin, συγγραφέας του Rhetoric and Culture in Lacan
(Λονδίνο: Cambridge University Press, 1996)

Μετά σαράντα και πλέον έτη, και ενώ ο όγκος της δευτερογενούς λακανικής βιβλιογραφίας είναι πλέον μη εποπτεύσιμος, η Επιστροφή στον Φρόυντ παραμένει μία από τις καλύτερες γενικές εισαγωγές στη διδασκαλία του επονομαζόμενου πρώτου ή κλασικού Λακάν (1953 - περ. 1963). Με την εξαίρεση του 10ου κεφαλαίου, αφιερωμένου συμμετρικά στο 10ο λακανικό σεμινάριο, Το άγχος (L’angoisse, 1962-1963), και στην εκεί εισαγωγή του αντικειμένου α μικρό (objet petit α), ο Γουέμπερ περιορίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον Λακάν των Γραπτών και της αντίστοιχης περιόδου (περ. 1950 - 1966), πραγματευόμενος ορισμένες από τις βασικότερες έννοιες της εν λόγω περιόδου: το στάδιο του καθρέφτη, το σημαίνον και το σημαινόμενο, τη μετωνυμία και τη μεταφορά, το υποκείμενο του ασυνειδήτου, το φαντασιακό και το συμβολικό, το τρίπτυχο ανάγκη-αίτημα-επιθυμία, τον φαλλό.
Από την Εισαγωγή των Επιμελητών