Ο ήρωας της ιστορίας είναι ένα ανήσυχο αγόρι που τα χέρια του έβρισκαν πάντα κάτι να κάνουν, κάτι για να ξεχαστούν, μια σκανταλιά, μια ζημιά... Κι όταν κάποια στιγμή η χιλιοειπωμένη συγγνώμη του δεν έφτανε για να διορθώσει τα πράγματα, άρχισε να μαστορεύει ό,τι χαλούσε. Τα επιδιόρθωνε όλα με έναν δικό του τρόπο, με γάζες, τσιρότα, πλαστελίνες, με ό,τι κολλάει και ενώνει τα σπασμένα. Τι γίνεται όμως με τα σπασμένα κομμάτια που βρίσκονται μέσα μας; Αφησε τα εργαλεία στην άκρη και έπιασε τις λέξεις, αυτές που σε κάνουν να χαίρεσαι. Κι όταν είδε ότι οι γέφυρες που έχτιζε για να φέρουν τους άλλους κοντά δεν έφερναν παρηγοριά μέσα του, ούτε χαρά, κατάλαβε τι του έλειπε: η συγγνώμη που βγαίνει απ’ τη ψυχή κι όχι μόνο από τον νου, αυτή που έχει τη δύναμη να κάνει τα πράγματα να μοιάζουν με θαύματα.

Ένα υπέροχο εικονοβιβλίο όπου το κείμενο της Μάρως Σφακιανοπούλου και η εικονογράφηση του Βασίλη Κουτσογιάννη συμβαδίζουν αφηγηματικά σε αυτή την ιστορία που κάνει κοντινό πλάνο στο παιδί και το συναίσθημα. Το βιβλίο δημιουργήθηκε για τα παιδιά της προσχολικής και της πρωτοσχολικής ηλικίας αλλά και τους γονείς. Μπορεί να γίνει μια καλή αφορμή για συζήτηση μεταξύ των παιδιών και των ενηλίκων γύρω από το αληθινό νόημα της συχώρεσης και της επανόρθωσης. Είναι ιδανικό επίσης για εκπαιδευτικούς οι οποίοι αναζητούν βιβλία που αφορούν τη διαχείριση των συναισθημάτων και την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών.