ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του Αυγούστου του 2007 στην Πελοπόννησο σχεδίασε ένα πρόγραμμα για να υποστηρίξει την πληγείσα περιοχή του ιστορικού οικισμού του Λεονταρίου αξιοποιώντας τις γνώσεις και την εμπειρία της σε θέματα προστασίας της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Το πρόγραμμα, το οποίο έγινε σε συνεργασία με την τότε 25η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και το Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών, είχε ως στόχους την εκπόνηση πρότυπων μελετών για την αποκατάσταση παραδοσιακών κτηρίων που υπέστησαν βλάβες από τις πυρκαγιές και μελετών για την ανάδειξη και ανάπλαση μνημείων και των δημόσιων χώρων του οικισμού, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του τοπικού πληθυσμού και των αρμόδιων φορέων για την ορθή αποκατάσταση και τη διαχείριση του αρχιτεκτονικού πλούτου καθώς επίσης την πρόληψη παρόμοιων καταστροφών στο μέλλον. Απώτερος στόχος του προγράμματος ήταν η συμβολή στη δημιουργία εκείνων των συνθηκών που θα προσφέρουν μια βιώσιμη ανάπτυξη στους πληγέντες οικισμούς.

Η έρευνα και η τεκμηρίωση του οικισμού, οι μελέτες αποκατάστασης αλλά και η ανάγκη να δημιουργηθεί ένα έντυπο το οποίο θα κατέγραφε την αρχιτεκτονική του οικισμού και τους σχετικούς με την προστασία του προβληματισμούς οδήγησε στην τελευταία δράση του προγράμματος, που είναι η έκδοση του ανά χείρας βιβλίου.

Ο χρόνος που μεσολάβησε από τη συλλογή του υλικού που αποτελεί το αντικείμενο αυτού του βιβλίου και την αρχή της σχετικής με αυτό έρευνας ως την έκδοσή του έδωσε τη δυνατότητα στο τέλος του βιβλίου να γίνει μια αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του Προγράμματος καθώς και την παρουσίαση κάποιων διαπιστώσεων σχετικών με την τύχη στο χρονικό αυτό διάστημα του φυσικού του αντικειμένου, δηλαδή του ίδιου του ιστορικού οικισμού του Λεονταρίου.