Το παρόν έργο «Το Περιβαλλοντικό Θύμα» εξετάζει το επίμαχο ζήτημα της θυματοποίησης του περιβάλλοντος, δηλαδή εκφάνσεων του (φυσικού) περιβάλλοντος ως θύματος και συνεπακόλουθα, της εκπροσώπησής του, στο πλαίσιο της ποινικής δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, η συγγραφέας καλύπτει, διαχρονικά, σε έκταση και με πληρότητα, το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος, όπου προσεγγίζει, με κριτικό πνεύμα, τα θεμέλια και τις δομές του ποινικού συστήματος και του διοικητικού πλαισίου, ενώ παράλληλα, προβαίνει σε εύστοχη ανάλυση καίριων ζητημάτων, όπως του ζητήματος της πολυνομίας ή της εν τοις πράγμασι εφαρμογής των νόμων, όσον αφορά το εν λόγω πεδίο.

Επίσης, παρουσιάζει, αφαιρετικά τις εγκληματολογικές θεωρητικές προσεγγίσεις που καλύπτουν τη θεματική των περιβαλλοντικών εγκλημάτων, τις επεξεργάζεται σε βάθος και τις συνθέτει, σε πλήρη εξισορρόπηση μεταξύ τους, ως προς τα αντιτιθέμενα επιχειρήματα, ενόψει του ιδεώδους της αντικειμενικότητας που υπαγορεύεται από τους κανόνες της επιστήμης. Περαιτέρω, συνδυάζει και συνθέτει θεωρητικά σχήματα του Ποινικού Δικαίου και της Εγκληματολογίας, αναδεικνύοντας το θέμα που πραγματεύεται, ως θέμα τομής των δύο γνωστικών αντικειμένων.

Μετά την κατάστρωση ενός άρτιου ερευνητικού σχεδίου, η συγγραφέας προβαίνει σε έρευνα με τη μέθοδο της οιονεί μετα-ανάλυσης, η οποία αποτελεί μια από τις δυσχερέστερες μεθόδους έρευνας στις Ιατρικές, αλλά και στις Κοινωνικές Επιστήμες και στην Εγκληματολογία. Συγκεκριμένα, ενοποιεί τρία επιμέρους δείγματα γνωστοποιήσεων και καταγγελιών περιβαλλοντικών εγκλημάτων, δημιουργώντας ένα ενιαίο, πλούσιο σε στοιχεία και πληροφορίες, δείγμα πανελλαδικού επιπέδου. Η έρευνα είναι πλούσια και σε ευρήματα, πολλά εκ των οποίων είναι καίριας σημασίας για τη μελέτη της περιβαλλοντικής θυματοποίησης και ιδιαίτερου επιστημονικού βάρους για τους ποινικούς γνωστικούς κλάδους, προσδίδουν δε στη μελέτη το στίγμα της αδιαμφισβήτητης πρωτοτυπίας.

Εν κατακλείδι η συγγραφέας αναδεικνύει, με εξαιρετική ενάργεια, την αλληλεπίδραση (interplay) της θεωρίας με τα ερευνητικά της δεδομένα και μέσα από διεξοδική ανάλυση, τις σκόπιμες και τις λανθάνουσες λειτουργίες της ποινικής δικαιοσύνης, αλλά και της διοίκησης, ως συστημάτων, μεταφέροντας, μετά από κριτική στάθμιση, την προβληματική για αυτές στο ακανθώδες πεδίο της περιβαλλοντικής θυματοποίησης. Σε επίπεδο δε αντεγκληματικής πολιτικής, δεν παραλείπει να αναδείξει κενά της εθνικής και της διεθνούς νομοθεσίας και προβλήματα στις πρακτικές που εφαρμόζουν οι εκάστοτε φορείς ελέγχου, προτείνει δε συγκεκριμένες λύσεις για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής ρύπανσης και υποβάθμισης.