Ο Πέτρος Αποστόλου, επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής, μέσα από την πραγματικότητα της ωμής βίας που στιγμάτισε την παιδική του ψυχή, ήρθε σε σύγκρουση με τα συναισθήματά του και κατάφερε να γνωρίσει καλύτερα τη βαθύτερη πλευρά του εαυτού του.
Τα γεγονότα που τον συγκλόνισαν στην παιδική ηλικία τον βρήκαν απροετοίμαστο, με την ψυχή να αιμορραγεί. Η νέα ζωή μετά τις απώλειες τού υποσχόταν δυνατές συγκινήσεις και αλλαγές που θα οδηγούσαν σε αναζητήσεις και θα δοκίμαζαν τα όριά του. Ο δρόμος του δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά γεμάτος με αγκάθια. Εκείνος είχε χρέος να τα απομακρύνει και ν' ανακαλύψει τον ανώτερο εαυτό του και την αλήθεια του υλικού κόσμου που θα μοιραζόταν και με τις υπόλοιπες ψυχές. Γιατί υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που γεννήθηκαν για να είναι ξεχωριστοί. Όσα δεν ξέχασαν τους έκαναν πιο δυνατούς. Είναι γεννημένοι για ν' ανάβουν τη σπίθα της ελπίδας όταν τρεμοσβήνει από τις δοκιμασίες, και να ζουν ελεύθεροι.