ΑΤΛΑΝΤΑΣ ΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ

Το βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε μελετά την έκφανση των κοινωνικών, οικονομικών, τεχνολογικών και περιβαλλοντικών αλλαγών στο χώρο της κατοικίας. Συνδυάζει θεωρία και πρακτική, αποτελεί μια σύγχρονη αρχιτεκτονική μονογραφία και ταυτόχρονα ένα ιδιαίτερα εύχρηστο εκπαιδευτικό σύγγραμμα. Επαναφέροντας το ενδιαφέρον για το οικιακό στο πλαίσιο μιας συζήτησης για το ελάχιστο, ο όρος μικροκατοικία διεκδικεί σημαίνουσα θέση στη διατύπωση εναλλακτικών μοντέλων κατοίκησης, την αναθεώρηση αντιλήψεων και πρακτικών.

Γενετικά μοντέλα της μικροκατοικίας βρίσκονται στην ιστορία της μοντέρνας αρχιτεκτονικής, στη συζήτηση για τη στοιχειώδη διαβίωση, όπως το κελί, ο θάλαμος, η κάψουλα. Κάποια αποτελούν ευρήματα βιομηχανικά, επινοήσεις της παγκοσμιοποίησης των μεταφορών, όπως τα εμπορευματοκιβώτια και τα ρυμουλκούμενα. 'Αλλα ανατρέχουν σε αρχετυπικά παραδείγματα όπως η πρωτόγονη καλύβα, ή το πιθάρι του Διογένη. Ως ταξινομικές κατηγορίες αποτελούν και θεωρητικές εγκαταστάσεις στη σύγχρονη αρχιτεκτονική σκέψη. Έννοιες που σχετίζονται με την ελάχιστη δομή, ικανές να παράγουν μια νέα αρχιτεκτονική αφήγηση για την κατοίκηση του μέλλοντος. Στη συλλογή παραδειγμάτων προσεγγίζεται η ελάχιστη διαβίωση στις πολλαπλές αρχιτεκτονικές εκδοχές της: καμπίνες, δεντρόσπιτα, κοντέινερ, τροχόσπιτα, αυτοκινούμενα, οικο-γραφεία. Κατόψεις και αξονομετρικά σχέδια 50 υλοποιημένων έργων από όλο τον κόσμο συγκροτούν ένα τυπολογικό ’τλαντα για αρχιτέκτονες.