Η λέξη ''φυλακή'' έχει κατάληξη ήτα. Το φωνήεν της απώλειας.
Πράγματι η φυλακή είναι ήττα, κανένας δεν κέρδισε εκεί κι όσοι βρεθήκαν στον κόρφο της ήταν χαμένοι. Πώς φτάνουν να εγκληματούν τα παιδιά; Σε τι φταίνε οι μεγάλοι; Ποιοι τα προδίδουν; Ποιοι εμφανίζονται διπρόσωποι απέναντί τους; Ποιοι τα εκμεταλλεύονται και πώς; Ή πώς ερωτεύονται τα ίδια; Πώς βλέπουν τη ζωή; Τι έμαθα τελικά; Δεν έχω απαντήσεις για τον έξω κόσμο, προσπάθησα να καταγράψω ό,τι έζησα. Πολλά κατάλαβα, ας καταλάβουν κι οι άλλοι. Δεν κατονομάζω τους φταίχτες, τους έχεις ήδη μπροστά σου, όταν είσαι κι εσύ ο ίδιος ένας από αυτούς. Δε χρειάζεται να δώσω ονόματα, είναι γνωστά, όλοι ξέρουν...
Η Νίνα Τζέλη, δικηγόρος, ασχολείται εθελοντικά με τον τομέα των ανηλίκων από το 1994. Στα χρόνια αυτής της πορείας, έχει σταθεί με ζήλο και ευαισθησία στο πλευρό πολλών φυλακισμένων ανηλίκων, αναλαμβάνοντας την υπεράσπισή τους άνευ αμοιβής. Στο βιβλίο της αυτό, μας γνωρίζει τα πρόσωπα και τις ιστορίες παιδιών με τα οποία συνδέθηκε, παιδιών που έσκυψε δίπλα τους για να τα αφουγκραστεί και να τα νιώσει, όχι για να τα κρίνει, αλλά για να τα βοηθήσει να κερδίσουν τη ζωή. Σε τούτες τις σελίδες κάνει κατάθεση ψυχής, μιλώντας με ανόθευτη ειλικρίνεια για την εμπειρία της στις φυλακές ανηλίκων κατά το διάστημα από το 1994 έως το 1999, τις οποίες επισκεπτόταν ως συνήγορος υπεράσπισης των μικρών φυλακισμένων.
Κάθε γραμμή και κάθε λέξη είναι αληθινή και καθώς προχωράς στην ανάγνωση σε πλημμυρίζει η συγκίνηση και το δέος για τις δύσκολες ζωές που έχουν ζήσει οι μικροί παραβάτες του νόμου. Κάθε ανήλικος με παραβατική συμπεριφορά είναι ένα παιδί που έχει δεχτεί βία και αδικία από το περιβάλλον του.
