Το περιεχόμενο του βιβλίου αναπτύσσεται γύρω από τέσσερις αλληλοσυσχετιζόμενους θεματικούς άξονες, που είναι: η διαθεματικότητα, η σχολική γνώση, η εννοιο-κεντρική αναπλαισίωση και τα σχέδια εργασίας.

Η διαθεματικότητα έχει πολλές εκφάνσεις και αναφέρεται σε τρόπους επιλογής και οργάνωσης της διδακτέας γνώσης που δεν ακολουθούν τις πρακτικές των παραδοσιακών αναλυτικών προγραμμάτων με τα διακριτά και αυτοτελώς διδασκόμενα μαθήματα. Επιστημολογικοί, ψυχολογικοί, παιδαγωγικο-διακτικοί και κοινωνικο-οικονομικοί λόγοι καθιστούν επίκαιρα και προτιμητέα τα διαθεματικά προγράμματα σπουδών.

Η σχολική γνώση αποτελεί διακριτή μορφή γνώσης που προέρχεται από την επιστημονική και συσχετίζεται με την εμπειρικο-βιωματική, αλλά διαφοροποιείται και από τις δύο αυτές μορφές γνώσης, διότι εμπεριέχει χαρακτηριστικά τα οποία οι άλλες στερούνται.

Η αναπλαισίωση αναφέρεται στις διαδικασίες μετασχηματισμού και εμπλουτισμού που υφίστανται η επιστημονική και εμπειρικο-βιωματική γνώση κατά τη μετατροπή τους σε σχολική. Για τη διαδικασία αναπλαισίωσης προτείνουμε ένα μοντέλο που βασίζεται στις έννοιες και στις σχέσεις που συνεπάγονται.

Τα σχέδια εργασίας (projects), τέλος, αποτελούν τρόπο οργάνωσης και προσέγγισης της σχολικής γνώσης που διασφαλίζει προωθημένες μορφές διαθεματικότητας. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου παρατίθενται σχέδια εργασίας συνεργατών, τα οποία εφάρμοσαν σε πραγματικές συνθήκες σχολικής τάξης.