Τούτος ο λόγος που λέγεται και «Τέλειος Λόγος», σώθηκε μόνο στη Λατινική του μετάφραση. Το Ελληνικό κείμενο. το πρωτότυπο, σωζόταν τουλάχιστο ως τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Σήμερα σώζονται μόνο αποσπάσματα στα Ελληνικά, σε διαφόρους συγγραφείς. Στον πάπυρο Μιμώ (Mimaut) που χρονολογείται από το 300 μ.Χ. έχει διασωθεί η τελευταία προσευχή του κειμένου, που έχει ενσωματωθεί σε κείμενα πρακτικής μαγείας. Στο Λακτάντιο έχουν σωθεί διάφορα αποσπάσματα από τις § 25, 26, 28, 41. Στον Κύριλλο της Αλεξανδρείας διασώζονται αποσπάσματα από την § 29, στον Ιωάννη το Λυδό σώζονται πλήρεις οι § 19 και 39 και στο Στοβαίο απόσπασμα από την § 27.

Δεν γνωρίζουμε ποιός έκανε τη μετάφραση στα Λατινικά. Οπωσδήποτε δεν είναι κατά λέξη. Μιά σύγκριση με τα Ελληνικά αποσπάσματα που έχουν σωθεί, δείχνει ότι η Λατινική μετάφραση, αλλού πλατυάζει και αλλού γίνεται μάλλον περιληπτική.