Η δημιουργία της πρώτης ποιητικής συλλογής με τίτλο «Αισθητικότης εν τω βάθει» πραγματεύεται τον εσωτερικό αγώνα ενός νέου για την κατάκτηση της αυτογνωσίας, που θα συμβάλλει στην επίτευξη της εσωτερικής του ισορροπίας. Έτσι, ενώ στην αρχή διακατέχεται από ένα έντονο αίσθημα για αναζήτηση και δημιουργία (Φρενεύομαι το πως...), μέσα από έντονες συγκινήσεις καταφέρνει να αντισταθμίσει ικανότητες και πάθη και να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση (Ωριμότητα).

Αυτή τη φορά το κίνητρο και οι απαιτήσεις είναι διαφορετικά. Ένας πολυδιάστατος άνθρωπος με οχυρό το «γνώθι σ' αυτόν», που αδυνατεί να συμβιβαστεί σε μια κατευθυνόμενη πραγματικότητα και επιδιώκει να βρει το αμάλγαμα της σύμπραξης κοινωνικής ευθύνης και ατομικής ευημερίας. Αυτός ο κυριευτής της μαθηματικής θεώρησης της φιλοσοφίας δεν καλύπτεται πίσω από προκαταλήψεις και σηκώνει δριμεία γροθιά σε ότι μπαίνει τροχοπέδη στην προσπάθεια του.

Έχοντας την ωριμότητα και το σθένος, θα διεκδικήσει με κόπο απέναντι σε κάθε αντιξοότητα το μεγαλείο της ευτυχίας. Τα εφόδια που πήρε στην αρχική του αναζήτηση θα τον βοηθήσουν να υποδαυλίσει τη μοναξιά και την απογοήτευση και να βάλει τις βάσεις για την κοινωνική του καταξίωση.