Τριάντα πέντε σημαντικοί σύγχρονοι συγγραφείς γράφουν κείμενα για τον έρωτα, κείμενα για τον έρωτα, κείμενα για την αγάπη - τη συντροφική, τη φιλική, προς τη μάνα, προς τον εαυτό, αλλά και προς τη φύση, ακόμη και προς τον ίδιο τον πλανήτη.

Οι συγγραφείς που συμμετέχουν στο «Αγάπης γράμματα», Μάργκαρετ 'Ατγουντ, Ντάγκλας Κόπλαντ, Πάνος Καρνέζης, Μισέλ Φέιμπερ, Α. Λ. Κένεντι, Λέοναρντ Κοέν, Τζάνετ Ουίντερσον, Τζόναθαν Λέθεμ, Έντγκαρ Κέρετ, Γκαουτάμ Μαλκάνι, Ντάμουν Γκαλγκούτ, 'Ανταμ Θορπ, Χισάμ Ματάρ, Όντρεϊ Νιφενέγκερ, Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν, Χάρι Κούνζρου κ.ά., συνεισφέρουν ο καθένας μία επιστολή. Τα κείμενά τους, στα οποία εναλλάσσονται θέματα και αφηγηματικά στυλ, συγκροτούν μια εμπνευσμένη ανθολογία, η οποία -όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο «Guardian»- «διερευνά τη γοητεία, το σθένος και τη σαγηνευτική δύναμη ενός κλασικού λογοτεχνικού είδους, της επιστολής. Χωρίς αμφιβολία, η αγάπη έχει διαφοροποιηθεί τον 21ο αιώνα: επίπονη, αναλώσιμη, υφίσταται τα καπρίτσια των κινητών τηλεφώνων και του Ίντερνετ, τα οποία συχνά αναφέρονται ειρωνικά εδώ. Η συλλογή δεν απευθύνεται σε εκείνους που επίμονα αναζητούν ρομαντικές κραυγές. Είναι απολαυστική. Θα την ευχαριστηθείτε».

Το «Αγάπης γράμματα» προέκυψε ύστερα από πρόσκληση, το 2006, των δύο επιμελητών, Τζόσουα Νέλμαν και Ρόζαλιντ Πόρτερ, προς 35 σύγχρονους συγγραφείς να χρησιμοποιήσουν τη μαστοριά τους στο είδος της ερωτικής επιστολής - να αναβιώσουν αυτό το υπό εξαφάνιση είδος και να μας υπενθυμίσουν πόσο πλανεύτρες είναι οι λέξεις.

Κάθε επιστολή έπρεπε να απευθύνεται σε κάποιον (ή κάτι) και να αφορά μια έντονη συναισθηματική κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι «ένα είδος μοντάζ: μια εικόνα του έρωτα στον εικοστό αιώνα ένα κολάζ μεθόδων και διαθέσεων».

Στην εποχή των τυχαίων ραντεβού, της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας και του κυβερνοχώρου, οι επιστολές της ανθολογίας δεν μιλούν για «ανυπέρβλητες ιστορίες αγάπης». Έχουν, όμως, να επιδείξουν αρκετό χιούμορ, ισχυρή δόση σαρκασμού και πολλή θλίψη. Όπως ακριβώς δηλαδή οι ερωτικές -και όχι μόνο- ιστορίες όλων μας.

«Δεν μας εξέπληξε», αναφέρεται στην Εισαγωγή που υπογράφει η Ρόζαλιντ Πόρτερ, «ο βαθμός της απελπισίας σε ορισμένες επιστολές, μας εξέπληξε όμως κάπως το πόσες απ' αυτές παρουσιάζουν τον έρωτα ως συναίσθημα που εξελίσσεται μέσα από την απουσία, την απόρριψη ή το θάνατο».

Όλες, πάντως, οι επιστολές των συγγραφέων μαρτυρούν την πολύπλοκη φύση του έρωτα, αλλά και των κάθε λογής σχέσεων αγάπης και εξάρτησης.

Στο τέλος της ανθολογίας παρατίθενται τα Βιογραφικά όλων των συγγραφέων.