ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Η παρούσα, νέα έκδοση, με επικαιροποιημένη και λειτουργική αναδιάταξη της ύλης, συμπίπτει με μια περίοδο όπου η διεθνής δικαιοσύνη γνωρίζει εξαιρετική κινητικότητα, ενώ θέσεις/αποφάσεις της επενεργούν θετικά, αλλά - αλλού - και αρνητικά, σε κρίσιμα ζητήματα εφαρμογής του διεθνούς δικαίου. Στο ήδη μακρύ πινάκιο του Διεθνούς Δικαστηρίου προστέθηκαν τελευταία - ενδεικτικά - οι προσφυγές ΠΓΔΜ/Ελλάδας, Γεωργία/Ρωσίας για τα γεγονότα του Αυγούστου 2008, Γερμανία/Ιταλίας για τις αποφάσεις ιταλικών δικαστηρίων ως προς την ετεροδικία του γερμανικού δημοσίου και πολεμικές επανορθώσεις, ενώ υποβλήθηκε από τη Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ αίτημα γνωμοδότησης για το ζήτημα της συμβατότητας με το διεθνές δίκαιο της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Από την άλλη μεριά, τα ειδικευμένα περιφερειακά δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου, με την ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή τους στην ερμηνεία και εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, στο πλαίσιο βέβαια της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου αντίστοιχα (υποθέσεις Βόσπορος, Behrami και Saramati, Kadi, Moudjahiddin du Peuple κλπ.). Και από την οπτική αυτή το πόνημα θέλει να συμβάλλει στην «πολιτική διεθνούς δικαίου» την οποία (πρέπει να) ακολουθεί η Ελλάδα, αλλά και τα άλλα μέλη της διεθνούς δικαιοταξίας, προκειμένου η αρχή της ειρηνικής επίλυσης των διεθνών διαφορών να πρυτανεύσει σ' αυτή την αρχή του 21ου αιώνα.