Ο άνθρωπος, ο μύθος, ο πατέρας Μπιθικώτσης είναι για μένα ένας «ναός». Με το βιβλίο μου «Αντί Σιωπής» που είναι ο «πρόναος», γνωρίζετε τις καταστάσεις της ψυχής του που δεν είδε και δεν χειροκρότησε κανείς, ώστε να προετοιμαστείτε να προχωρήσετε δίχως να νοιώσετε έκπληξη όταν «εισχωρήσετε» μέσα από το δεύτερο βιβλίο μου αργότερα στον «κυρίως ναό», που είναι όχι μόνο το έργο αλλά και η άγνωστη ζωή του.

Το βιβλίο «Αντί Σιωπής» συνθέτουν ανέκδοτες ως επί το πλείστον φωτογραφίες του με μια μοναδικότητα. Χειρόγραφά του τις ντύνουν με τις σκέψεις, τις αντιλήψεις, τις συμβουλές, τις ευχές και την αγωνία του, που πάει αυτός ο κόσμος. Οι φωτογραφίες ζωντανεύουν κι ορθώνονται σας φιγούρες μυθικές. Κάθε ολοκλήρωση προϋποθέτει επιστροφή, και επιστροφή του Μπιθικώτση είναι οι ρίζες του. Και οι ρίζες του είναι η κάθε μια ξεχωριστή καρδιά του απλού Έλληνα που τον λάτρεψε και πότισε το σπόρο του ώστε να βλαστήσει στην πνευματική παράδοση της χώρας μας.

Ευχαριστώ το Θεό που μου έδειξε τον τρόπο να βρω μια χαραμάδα ώστε να μπώ στις φυλακές του νου του, που κράταγε ερμητικά κλεισμένες τις αλήθειες του, για να τις ελευθερώσω και να τις κάνω ποίημα. Ένα ατέλειωτο ποίημα η έγνοια του για το μέλλον των παιδιών, ένα παραπονεμένο ποίημα η ωμή πραγματικότητα κοιταγμένη από το φακό της εμπειρίας, ποίημα και η ελπίδα, τα όνειρα, η λατρεία του για τη φύση, κι ο ίδιος το πιο αγαπημένο ποίημα που υποκλίνεται στην αγάπη, στη Ρωμιοσύνη, στη ζωή.

Σε καιρούς άγριους και κουρσάρικους μορφές όπως του Μπιθικώτση αποτελούν ορόσημο για τον αιώνα που έδυσε και πρότυπο για τους νέους που ψάχνουν με μάτια γεμάτα φως και πίστη και αρνούνται στον αιώνα που ανέτειλε το «ανάπηρο πνεύμα».