Η Αλεξάνδρα Δέλτα-Παπαδοπούλου, τρίτη κόρη της Πηνελόπης και του Στεφάνου Δέλτα, έγραψε -σε νεαρή ακόμη ηλικία και σε ωραία δημοτική γλώσσα- το πρώτο μέρος των Μύθων και Θρύλων, το οποίο εκδόθηκε το 1919. Το δεύτερο μέρος το έγραψε όταν είχε πλέον δικά της παιδιά, εκδόθηκε δε για πρώτη φορά το 1955.

Ο Αλέξανδρος Δελμούζος, πρωτοπόρος δημοτικιστής και δάσκαλος της Αλεξάνδρας, έγραψε με αφορμή την κυκλοφορία της δεύτερης αυτής σειράς: « Όπως στο πρώτο βιβλίο της, έτσι και στο δεύτερο έχει διαλέξει από την πλούσια μυθολογική παράδοσή μας όσες ιστορίες θα μπορούσαν κατά τη γνώμη της να δώσουν στα παιδιά μια παραστατική εικόνα του αρχαίου μυθικού κόσμου συνυφασμένη με βασικές για τη ζωή αντιλήψεις του ελληνικού λαού. (...) Τα βιβλία της κ. Π. δε ζητούν να γίνουν παιδικά με υποκοριστικά και ζαχαρένια λόγια, με μέσα δηλαδή που πρώτα απ όλα το ίδιο το παιδί νιώθει την ψευτιά τους. Είναι από τα ελάχιστα πολύτιμα πρωτότυπα βιβλία της παιδικής μας βιβλιοθήκης, που με τρόπο απλό και φυσικό μιλούν άμεσα στην ψυχή του παιδιού και το συγκινούν αληθινά.»

Και ο Νικόλαος Πλαστήρας, τακτικός επισκέπτης των Δέλτα, σε επιστολή του προς την Πηνελόπη (1924): «Οι Μύθοι και Θρύλοι της Αλεξάνδρας είνε επίσης, με την καθαράν και απλήν δημοτικήν, λίαν ενδιαφέρον ανάγνωσμα για τον καθένα που θέλει να έχη ζωντανοτέραν την εντύπωσιν του βίου των ανθρώπων των μυθικών χρόνων. Αφού και εγώ το εδιάβασα συνεχώς, χωρίς να μεσολαβήση άλλο ανάγνωσμα...».