Ο τόμος συγκεντρώνει τρία δοκίμια του Σάββα Μιχαήλ για τον "Μεγάλο Ανατολικό" του Ανδρέα Εμπειρίκου. Το πρώτο, "Το Τραύμα της ιστορίας ή Ο "Μέγας Ανατολικός" εν πλω", γράφτηκε όταν είχαν κυκλοφορήσει οι τέσσερις πρώτοι τόμοι και πρωτοδημοσιεύτηκε στα Τετράδια Ψυχιατρικής, Νο 36, Νοέμβρης-Δεκέμβρης 1991. Το δεύτερο, "Ο κατάπλους του "Μεγάλου Ανατολικού" ή Το Μέγα Έλεος", γράφτηκε μετά την ολοκλήρωση της έκδοσης του μυθιστορήματος και παρουσιάστηκε ως εισήγηση στο 14ο Συμπόσιο Ποίησης το 1994 στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Το τρίτο, "Ο Ανδρέας Εμπειρίκος και οι θυγατέρες του Λωτ", ανέκδοτο μέχρι σήμερα, ετοιμάστηκε εν όψει σχετικού σεμιναρίου στο Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν.

Στα κείμενα αυτά ο Σάββας Μιχαήλ ανιχνεύει το Μέγα Τραύμα της Ιστορίας που ο ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος δέχτηκε κατάστηθα -την ομηρία του στα Κρώρα το 1945-, τη Μαύρη Τρύπα απ' όπου βγήκε ανελκύοντας απ' το βυθό της το όραμα ενός κόσμου άλλου, εκπληκτικού. Αντίθετα μ' ό,τι συνέβη στον Σαντ στη Βαστίλλη, ο Εμπειρίκος, ο μέγας Αντι-Σαντ της εποχής μας, για τον οποίο "ο έρως ήτο πάντοτε ένα συν και ουδέποτε ένα μείον", συλλαμβάνεται και τιμωρείται από τους εκπροσώπους όχι του Ancien Regime, αλλά του επαναστατικού Οράματος του 1917, στο οποίο είχε προσχωρήσει ο ίδιος με πάθος, προπολεμικά, ιδιαίτερα μέσω του υπερρεαλισμού, του Αντρέ Μπρετόν και των ιδεών του Λέοντα Τρότσκυ.