Η υποβάθμιση της ποιότητας του περιβάλλοντος και ο φόβος εξάντλησης των φυσικών πόρων, σε παγκόσμιο επίπεδο, συγκαταλέγονται μεταξύ των βασικών προβλημάτων που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα. Η εμφάνιση απειλών επί του περιβάλλοντος σε πλανητική κλίμακα επιβεβαιώνει την ιδέα ότι γι' αυτήν ευθύνεται η οικονομική ανάπτυξη και ότι πρέπει να βρεθεί ένας συμβιβασμός ανάμεσα στις οικονομικές θεωρήσεις και την προάσπιση της φύσης. Μπροστά στην ανάδυση αυτών των νέων προβληματισμών, οι ορθόδοξες οικονομικές θεωρίες συνέχισαν να αναπτύσσουν απαντήσεις πάνω στο θέμα της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της διαχείρισης όλων των μορφών ρύπανσης.

Το παρόν βιβλίο παρουσιάζει κριτικά έναν απολογισμό αυτών των θεωριών, ανοίγοντας νέες προοπτικές. Η μελέτη της Οικονομικής των Φυσικών Πόρων βασίζεται στη διάκριση ανάμεσα σε εξαντλήσιμους και ανανεώσιμους πόρους και οργανώνεται γύρω από αναλυτικές αναπτύξεις της ορθόδοξης επιστήμης. Υπερβαίνοντας τη μικροοικονομική ανάλυση, η αξιολόγηση των αγαθών και υπηρεσιών που απαρτίζουν το φυσικό περιβάλλον εξετάζεται επίσης από μια περισσότερο σφαιρική οικονομική άποψη. Έτσι θα ελεγχθούν οι μακροοικονομικές επιπτώσεις των δαπανών υπέρ του περιβάλλοντος ή των διάφορων μέσων που χρησιμοποιούν οι πολιτικές προάσπισης της ποιότητας του περιβάλλοντος. Τέλος, εξετάζεται η έννοια της αειφόρου ανάπτυξης, η οποία γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής σε πολιτικούς και ερευνητές.

Το βιβλίο προσφέρει λοιπόν ένα πλήρες πανόραμα του διπλού πεδίου της Οικονομικής των Οικονομικών Πόρων και του Περιβάλλοντος, σε ένα πνεύμα αναφοράς προς ένα ορθόδοξο θεωρητικό και αναλυτικό corpus και κριτικού διεπιστημονικού ανοίγματος.