Το ισχυρό πλήγμα που δέχθηκε το εβραϊκό κράτος κατά την επιδρομή της 7ης Οκτωβρίου, όταν 1.140 άνθρωποι σφαγιάσθηκαν, βιάστηκαν και ακρωτηριάστηκαν, ακολουθήθηκε από μια εκατόμβη 30.000 Παλαιστινίων οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους κατά την επίθεση που εξαπολύθηκε από το Ισραήλ ως αντίποινα εναντίον της Γάζας.

Τα ολοκαυτώματα αυτά -με την αρχική θρησκευτική σημασία της μαζικής θυσία- συμβολίζουν τη συμφορά που έχει πέσει πάνω στους Αγίους Τόπους στη δική μας τραγική εποχή. Μια αλληλουχία βίας και παραλογισμού που ξεκινά ήδη να ξετυλίγεται από το μακρινό παρελθόν των δύο λαών.

Ο Ζιλ Κεπέλ καταδεικνύει πώς οι πρωταγωνιστές αυτού του δράματος αναμειγνύουν στα λόγια και τα έργα τους το υπερφυσικό με το πολιτικό. Με τον ισλαμικό σουνιτικό ριζοσπαστισμό της Χαμάς και τους σιίτες συμμάχους τους υπό την καθοδήγηση του Ιράν έρχονται σε σύγκρουση οι υπερεθνικιστές Εβραίοι που εξασφαλίζουν στην κυβέρνηση Νετανιάχου, μέσω αμφιλεγόμενων στρατηγικών, τη διατήρησή της στην εξουσία. Από την Υεμένη μέχρι και τον Λίβανο, η σύγκρουση αυτή πυροδοτεί την ένταση στην περιοχή, και έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. Παίρνει τη μορφή ενός πλανητικού πολέμου κατά της Δύσης και των αξιών της, προβάλλοντας παραλληλισμούς με το Απαρτχάιντ και το Ολοκαύτωμα. Ορισμένα κράτη και οργανισμοί, υιοθετώντας την έννοια της «γενοκτονίας», επικαλούνται έναν «Παγκόσμιο Νότο» που βρίσκεται σε διαμάχη με έναν «Βορρά» που στιγματίζεται ως αποικιοκράτης και «ισλαμόφοβος». Ο συγγραφέας στο βιβλίο του φέρνει στο φως τα μεγάλα διακυβεύματα αυτής της σύγκρουσης των πολιτισμών.