Η "Ιστορία Ζωολογικού Κήπου" είναι ένας διάλογος που διεξάγεται στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης ανάμεσα σε δύο άντρες διαφορετικής τάξης, τον Πήτερ και τον Τζέρρυ. Είναι η τυχαία συνάντηση δύο ανθρώπων, που ξεκινά ως μια απλή καθημερινή συνομιλία και καταλήγει μέσα από κλιμακούμενη ένταση σε ένα δραματικό φινάλε. Στο έργο αυτό ο συγγραφέας πραγματεύεται θέματα όπως η αποξένωση, η μοναξιά, η έλλειψη επικοινωνίας και οι κοινωνικές ανισότητες. Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο του αμερικανού δραματουργού Έντουαρντ Αλμπι, που τον έκανε γνωστό στο παγκόσμιο θεατρικό γίγνεσθαι και παραμένει επίκαιρο μέχρι και σήμερα.

Ο Έντουαρντ Αλμπι (1928-2016) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της γενιάς του, το έργο του οποίου αναζωογόνησε την αμερικάνικη σκηνή και άλλαξε θεμελειωδώς τη μεταπολεμική αμερικανική δραματουργία. Το 1967, ο συγγραφέας τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ για το έργο του "Ευαίσθητη ισορροπία". Το 1975 κέρδισε ένα ακόμα Πούλιτζερ για το έργο "Με θέα τη θάλασσα". Το 1994, "Οι τρεις ψηλές γυναίκες" τού χάρισαν το τρίτο του Πούλιτζερ. Τιμήθηκε, επίσης, με τρία "Τόνι" (1963, 2002, 2005), με το Χρυσό Μετάλιο για το Θέατρο από την Αμερικανική Ακαδημία και Ινστιτούτο Τεχνών και Γραμμάτων το 1980 και με το "Αμερικανικό Βραβείο Λογοτεχνίας" το 2015.