Το 1784, ο John Sibthorp παρέλαβε την έδρα Βοτανικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, επέλεξε την Ελληνική Χλωρίδα ως αντικείμενο μελέτης, και διέθεσε τα απαραίτητα κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει μια δαπανηρή περιήγηση. Επισκέφθηκε πρώτα τη Βιέννη το 1785, προκειμένου να μελετήσει το παλαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο του Διοσκουρίδη, ο οποίος κατέγραψε περί το 60 μ.Χ. τα φαρμακευτικά φυτά του Μεσογειακού κόσμου. Κατάφερε να πείσει τον εικονογράφο Ferdinand Bauer να τον ακολουθήσει ως ζωγράφος βοτάνων και φυτών. Ταξίδεψαν το 1786 και το 1787 στην Ελλάδα, στο Αιγαίο, στη Δυτική Ανατολία και στην Κύπρο.

Ο Sibthorp έδειχνε στους ντόπιους τα σχέδια του Διοσκουρίδη, και αυτοί τον οδηγούσαν στους τόπους που βρίσκονταν τα φυτά. Συνέλεξε πάνω από 1000 δείγματα φυτών.

Ο Ferdinand Bauer σκίτσαρε επί τόπου τα φυτά και έβαζε στα σχέδιά του χρωματικούς κωδικούς, τους οποίους αργότερα χρησιμοποίησε για να χρωματίσει τις υδατογραφίες. Το αποτέλεσμα ήταν ένα από τα πιο σημαντικά έργα στην ιστορία της Βοτανικής: 10 τόμοι, που εκδόθηκαν 1806-1840, μετά τον θάνατο του Sibthorp, κάθε ένας με περίπου 100 σχέδια της χλωρίδας της Ελλάδας. Το βιβλίο είχε μόνο ένα μειονέκτημα: το κόστος του, με αποτέλεσμα το ευρύ κοινό να μην έχει δει ποτέ αυτό το έργο.

Λόγω της υψηλής τιμής του, μόνο 60 αντίτυπα είχαν εκδοθεί συνολικά. Βρίσκονταν σε βιβλιοθήκες και ιδιωτικές συλλογές και ήταν μέχρι τώρα προσβάσιμα μόνο σε λίγους εμπειρογνώμονες.

Το νέο βιβλίο παρουσιάζει τώρα, 200 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση, μια τρίγλωσση (Γερμανικά, Αγγλικά και Ελληνικά) προσιτή έκδοση της Flora Graeca. Περιέχει 250 γκραβούρες από τις 966 της έκδοσης του 1806-1840, γκραβούρες φυτών που συναντάμε και σήμερα συχνά στην Ελλάδα.